Wie is Angenita Wesselius?

Ze zoekt, ze vraagt, ze worstelt, ze verlangt, ze luistert en ze wacht.

Ze geniet, ze gelooft, ze is dankbaar, ze is nieuwsgierig, ze is bewogen, ze is leergierig, ze is betrokken en ze telt haar zegeningen.

Ze is moeder, ze is oma en ze is een dochter van de Allerhoogste Koning.

Ze probeert elke dag gehoorzaam en in vertrouwen achter Hem aan te gaan, die haar leven leidt.

Mijn verhaal

Ik ben geboren in 1965 en groeide op in een warm gezin.
In 1980 ontmoette ik mijn grote liefde André. Vijf jaar later, in 1985, stapten we in het huwelijksbootje. Bijna 30 jaar mochten we samen in ons bootje over de levenszee varen.

Onderweg mochten we drie prachtige dochters aan boord verwelkomen. We genoten van onze reis, maar in 2012 kwam onze boot in zwaar weer terecht, toen bij André de dodelijke spierziekte ALS vastgesteld werd.

Twee bijzondere kostbare jaren volgden waarin we als gezin dicht tegen elkaar aan kropen en dicht bij God wilden blijven terwijl de ALS storm over ons heen kwam. Hopend op een wonder, maar vertrouwend op Gods plan moesten wij André in 2014 loslaten toen God besloot om André thuis te halen.

De rouw overviel me en ik voelde me overboord geslagen. Overspoeld door de hoge golven van rouw en verdriet dreigde ik te verdrinken in de diepe donkere zee van rouw.

Maar toen God mij zijn helpende hand toestak, realiseerde ik mij dat ik een keuze had: of alleen verder ploeteren, of het samen met Hem doen. De keuze die ik toen maakte, heeft mijn leven totaal op zijn kop gezet en in veel opzichten verandert en verrijkt. Het samen met God deze zware reis beleven heeft mij niet alleen een heel hechte band met Hem opgeleverd, maar ook bijzondere onverwachtse wendingen aan mijn leven gegeven.

De avonturen die ik onderweg beleefde en de lessen die God mij leerde op deze reis heb ik opgeschreven en zo is mijn boek: “Je hoeft het niet alleen te doen” ontstaan.

Doordat ik me, zoekend naar erkenning en herkenning aansloot bij verschillende lotgenotengroepen, is bij mij het verlangen iets voor andere lotgenoten te kunnen betekenen gegroeid.
Eerst volgde ik workshops over rouwverwerking en later besloot ik de opleiding nabestaandenzorg te volgen.

Omdat ik tijdens mijn rouwreis ontdekte dat wandelen mij letterlijk en figuurlijk in beweging zette, volgde ik daarna ook een wandelcoach opleiding. Zo bracht deze reis mij op een ander spoor. Nu hoop ik, door middel van mijn boek en mijn rugzak vol ervaringen, lotgenoten te ondersteunen op wat voor manier dan ook. Mijn wens is dat ik je kan bemoedigen en tot steun mag zijn op jouw eigen unieke reis en dat je mag weten dat je het niet alleen hoeft te doen. Ben je benieuwd naar een wandelcoach sessie? Ga dan naar deze pagina